Begrippen voor vastgoed en gebiedsontwikkeling

Bouwterrein

Een perceel onbebouwde grond dat voldoet aan één of meerdere criteria die zijn opgenomen in artikel 11, vierde lid van de Wet op de omzetbelasting 1968 vormt voor de heffing van btw een bouwterrein.

Dit begrip is gedefinieerd als onbebouwde grond:

a. waaraan bewerkingen plaatsvinden of hebben plaatsgevonden;

b. en aanzien waarvan voorzieningen worden of zijn getroffen die uitsluitend dienstbaar zijn aan de grond;

c. in de omgeving waaraan voorzieningen worden of zijn getroffen;

d. ter zake waarvan een omgevingsvergunning voor een bouwactiviteit als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, onder a, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht zijn verleend; met het oog op de bebouwing van de grond.

De levering van een bouwterrein is belast met btw en vrijgesteld van overdrachtsbelasting. Per 1 januari 2017 is de definitie van het begrip bouwterrein gewijzigd. Hiermee is de Nederlandse wet in overeenstemming gebracht met de Europese rechtspraak.
Volgens de oude definitie was sprake van een bouwterrein bij onbebouwde grond die voldeed aan één van de vier voorwaarden. Zo moesten bewerkingen plaatsvinden of hebben plaatsgevonden aan de grond, een omgevingsvergunning voor een bouwactiviteit zijn verleend, voorzieningen in de omgeving worden (of zijn) getroffen of voorzieningen die dienstbaar zijn aan de gronden worden (of zijn) getroffen. Dit allemaal met het oog op de bebouwing van die grond. Onder het nieuwe begrip bouwterrein wordt voortaan verstaan: onbebouwde grond die kennelijk is bestemd om te worden bebouwd met een of meer gebouwen. Deze bepaling is dus veel ruimer. Of sprake is van een bouwterrein hangt af van het antwoord op de vraag of op basis van objectieve gegevens sprake is van een onbebouwd terrein dat is bestemd om te worden bebouwd. Dit is in ieder geval zo als wordt voldaan aan één van de vier oude voorwaarden. Daarnaast wordt ook hieraan voldaan als uit een ander objectief gegeven blijkt dat het terrein op het moment van de levering was bestemd om te worden bebouwd. Ook de intentie van de toekomstige eigenaar om de grond te bebouwen, kan voldoende zijn, maar dit moet worden ondersteund door objectieve gegevens.